Wszystko o simach i nie tylko

Czas na PIERWSZY ODCINEK. Wcześniejszy to początek, czyli chyba prolog xD
A i jeszcze kilka rzeczy:
* w FS oznacza myśli
|przykład przykład, obraz| - wspomnienie
(Dopowiedzenie, często choć nie zawsze do odcinków - np. ,,kilka tygodni po śmierci sima'')
*-*-*-*-* - następnego dnia, lub kilka dni później. Także później tego samego dnia.
No to zaczynamy. I na dal nie łapię wszystkiego. A jakby co to skróty nie są zawsze używane

ODCINEK 01 - PIENIĄDZE, MIŁOŚĆ, WIEDZA

PEWNEGO DNIA

Grałam jak zwykle w SSX3, bo uwielbiam tę grę

i coś mi nie pasowało. Zawsze musiałam dawać głos gry na fula, bo mama słuchała ,,staroci'' na 28 volume. Wyłączyłam grę i po cichu i powoli zeszłam po schodach.

W salonie siedziała mama i była czymś zmartwiona. Płakała i wzdychała. Jak najciszej weszłam.

- Mamo! Co się stało?
- Ach! Nic kochanie. Po prostu czasem muszę się wypłakać.
- Ale ty nigdy nie płaczesz! - wiedziałam, że coś nie gra - powiedz mi co się stało.

Usiadłam przy niej i porozmawiałyśmy:
- Córeczko. Mamy dużo pieniędzy, ale wiesz chyba dobrze, że to nie pieniądze, wspaniałe domy, stan konta czynią człowieka szczęśliwym. Nawet jeśli masz wszystkie skarby nie będziesz bogata. Prawdziwym bogactwem jest WIEDZA, MIŁOŚĆ, RODZINA, bo to sie w życiu liczy.
- Rozumiem, lecz to nie o to ci chodzi. Mam rację?
- Tak. Otóż urzędnicy przeoczyli luki w testamentach i większość pieniędzy zniknęła z naszego konta.
- CO??!!
- Rozumiem twoją odpowiedź na te ,,nieporozumienie''. Ale teraz zamiast $287 932 simoleonów mamy tylko $25 402.

- Nie martw się. Zarobię dla nas i moje stypendia pójdą na nas. Zrezygnuję ze studiów.
- Nie możesz. Mówiłam, że WIEDZA też się liczy. Dlatego idź na studia. Mną się nie przejmuj. - wstała - tak będzie najlepiej. Zostało nam jeszcze dużo pieniędzy.
- Ale mamo - ja też wstałam.

Bez słów mnie przytuliła. Poleciało jej kilka łez. O pomyłce było napisane w gazecie Miłowa.

*-*-*-*
Kilka dni później Dominika przechodziła się po Miłowie. Nagle ktoś ją zaczepił:
- Przepraszam panią. Czy wie pani jak się dostać do kwiaciarni Delarosy?
- Delarosa?! Przecież to w Lazurowej Promenadzie. Jeszcze pana nie widziałam...
- Jestem tutaj nowy. Orlando Julin. A pani?

- Dominika Lantel.
- Miło mi.
- Mi również.
- Zapraszam panią na kawę i ciasteczka.
- Nie odmówię.
*-*-*-*-*-*-*
KILKA TYGODNI PÓŹNIEJ
- Mamo! Gdzie jesteś?! - Krzyknęłam z przedpokoju.
- W salonie!
Wpadłam tam jak huragan i oznajmiłam:
- Idę na studia.
- To wspaniale.
- Ale dopiero za tydzień. Mogę dostać jeszcze dwa stypendia.
- A jakie?
- Stypendium Hogana i stypendium za dobre oceny.
- Cieszę się
Zjadłyśmy kolację i zadzwonił dzwonek.
- Dominika?!
- Kto to? - spytałam.
- To mój... Jakby powiedzieć. No, chłopak.
-Ekhu, ekhu - omało nie zakrztusiłam się kotletem schabowym i ziemniakami - CHŁOPAK?!
- Tak.
Wieczór nie minął za wspaniale. Orlando został na noc. A rano widziałam jak robili TO w ogrodzie.

Wspomnę o tym, że gdy matka spała

ja dorabiałam, oczywiście po znalezieniu pracy.

*-*-*-*-*-*
W końcu nadszedł ten dzień opuszczenia domu i jechaniu na studia. Mój kumpel Marek z mojej klasy jedzie na ten sam uniwersytet i zawozi mnie.
- Moja córeczko. Nadszedł czas gdy wydoroślałaś i idziesz na najważniejszy okres w twoim życiu pod względem WIEDZY. Jestem dumna.

Zadzwonił telefon. To Marek. Odebrałam.

Mama mi pomachała, ale za chwilę, wzięła i uściskała

- Uważaj na siebie. Będę pisała listy.
- Ja też. To na razie.
Popłakałam się. Każdy chyba by tak zrobił. A teraz. Zrobiłam wielki krok w dorosłość i krok na przód w moim długim życiu.
___________________________________________________________________________
Gdy Ewelina wsiadła do samochodu. Dominika myślała.
*-Jak ułoży się jej życie?*
| |
______________________________________________________________________________
Podobało się? Nadal dużo tekstu, ale zawsze tak mam, że jak zaczynam coś nowego to powtarzam błędy i troche mi to zajmuje. Jak zdjęcia będą małe to zobacze i jak będą w małym rozmiarze robione. To w następnym odcinku będą duże.